Voir aussi : sezóno

Espéranto modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine sezon (« saison ») et de la finale -o (substantif).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sezono
\se.ˈzo.no\
sezonoj
\se.ˈzo.noj\
Accusatif sezonon
\se.ˈzo.non\
sezonojn
\se.ˈzo.nojn\
 
Arbo laŭ sezonoj (« Un arbre selon les saisons »).

sezono \se.ˈzo.no\

  1. Saison.
    • Pro malsat’, ĝi petis truda
      Helpon al formik’ apuda,
      Prunton nur de ia grajn’
      Por plu vivi kiel ajn
      Ĝis sezono nova venos
      — (Jean de La Fontaine, Cikado kaj Formiko, « Fabloj », Kompreni (traduction de Lucien Thèvenin), 1948, page 9)
      Elle alla crier famine
      Chez la Fourmi sa voisine,
      La priant de lui prêter
      Quelque grain pour subsister
      Jusqu'à la saison nouvelle.

Hyponymes modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • sezono sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références modifier

Bibliographie modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

De l’allemand, Saison, de l'anglais, season, du français, saison, du russe, сезон et du suffixe -o (caractéristique des substantifs).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
sezono
\sɛ.ˈzɔ.no\
sezoni
\sɛ.ˈzɔ.ni\

sezono \sɛ.ˈzɔ.nɔ\

  1. Saison.