Suédois modifier

Étymologie modifier

Dérivé de skämt, avec le suffixe -a.

Verbe modifier

Conjugaison de skämta Actif Passif
Infinitif skämta skämtas
Présent skämtar skämtas
Prétérit skämtade skämtades
Supin skämtat skämtats
Participe présent skämtande
Participe passé skämtad
Impératif skämta

skämta intransitif \Prononciation ?\

  1. Plaisanter, badiner.

Synonymes modifier

Références modifier