Breton modifier

Étymologie modifier

 Composé de skeudenn (« figure ») et de staon (« proue »).

Locution nominale modifier

Singulier Pluriel
skeudenn staon skeudennoù staon

skeudenn staon \ˌskødɛn ˈstãwn\ féminin

  1. Figure de proue, sculpture à l’avant d’un navire.
    • E Suza, eun darbod diwar eul lestr-pri a oa enskejet ennañ skeudenn staon eur vag, warni eun arouezinti heñvel ouz an arouezintiou a veze gwintet gant Rakfaraoniz war o bagou. — (Meven Mordiern, Istor ar bed - pevare levrenn, in Gwalarn, no 99, février 1937, page 60)
      À Suse, sur un tesson de vase d’argile était gravée la figure de proue d’un navire sur laquelle se trouvait une enseigne assez semblable aux enseignes qui étaient dressées par les Prépharaoniens sur leurs navires.