Voir aussi : sonare, soñare, soñaré

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sonar
Indicatif Présent (yo) sonaré
(tú) sonaré
(vos) sonaré
(él/ella/usted) sonaré
(nosotros-as) sonaré
(vosotros-as) sonaré
(os) sonaré
(ellos-as/ustedes) sonaré
Imparfait (yo) sonaré
(tú) sonaré
(vos) sonaré
(él/ella/usted) sonaré
(nosotros-as) sonaré
(vosotros-as) sonaré
(os) sonaré
(ellos-as/ustedes) sonaré
Passé simple (yo) sonaré
(tú) sonaré
(vos) sonaré
(él/ella/usted) sonaré
(nosotros-as) sonaré
(vosotros-as) sonaré
(os) sonaré
(ellos-as/ustedes) sonaré
Futur simple (yo) sonaré
(tú) sonaré
(vos) sonaré
(él/ella/usted) sonaré
(nosotros-as) sonaré
(vosotros-as) sonaré
(os) sonaré
(ellos-as/ustedes) sonaré

sonaré \so.naˈɾe\

  1. Première personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe irrégulier sonar.