soutěžící
Étymologie
modifier- De soutěžit (« concourir »).
Adjectif
modifiernombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | soutěžící | |||
vocatif | soutěžící | ||||
accusatif | soutěžícího | soutěžící | |||
génitif | soutěžícího | soutěžící | soutěžícího | ||
locatif | soutěžícím | soutěžící | soutěžícím | ||
datif | soutěžícímu | soutěžící | soutěžícímu | ||
instrumental | soutěžícím | soutěžící | soutěžícím | ||
pluriel | nominatif | soutěžící | |||
vocatif | soutěžící | ||||
accusatif | soutěžící | ||||
génitif | soutěžících | ||||
locatif | soutěžících | ||||
datif | soutěžícím | ||||
instrumental | soutěžícími |
soutěžící \ˈsou̯cɛʒiːt͡siː\
Nom commun
modifiersoutěžící \ˈsou̯cɛʒiːt͡siː\ masculin et féminin identiques (se décline comme le masculin animé ou le féminin ci-dessus)
Références
modifier- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage