Voir aussi : Spat, spať, spát, spät, späť, şpat, ṣpät

Étymologie

modifier
(Astronomie) (Date à préciser) Du latin spatium, « espace, étendue, intervalle, distance, éloignement ».
(Mathématiques) (Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
SingulierPluriel
spat spats
\spat\

spat \spat\ masculin

  1. (Astronomie) (Métrologie) Unité désuète de distance, valant 1 téramètre.
  2. (Mathématiques) Unité d’angle solide, comprenant la totalité de l’espace autour d’un point, donc 4π stéradians[1].

Traductions

modifier

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Références

modifier

Forme de verbe

modifier

spat \ʃpaːt\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de spaten.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier

spat \spæt\

  1. Prétérit du verbe to spit.
  2. Participe passé du verbe to spit.

Synonymes

modifier

Nom commun

modifier
SingulierPluriel
spat
\spæt\
spats
\spæts\

spat \spæt\

  1. Querelle.
  2. (Habillement) Guêtre.

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
Déverbal de spatten.

Nom commun

modifier

spat \Prononciation ?\ féminin/masculin

  1. Éclaboussures, projections.
    • spat water
      gerbe d’eau qui gicle / qui jaillit, giclée

Synonymes

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 91,0 % des Flamands,
  • 95,5 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Étymologie

modifier
De l’allemand spazieren se promener »).

Nom commun

modifier