specimen
AnglaisModifier
ÉtymologieModifier
- (Date à préciser) Du latin specimen.
Nom commun Modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
specimen \ˈspɛs.ɪ.mɪn\ |
specimens ou specimina \ˈspɛs.ɪ.mɪnz\ ou \spɛ.ˈsɪm.ɪn.ə\ |
specimen \ˈspɛs.ɪ.mɪn\
- Spécimen.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Échantillon, exemplaire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Vocabulaire apparenté par le sensModifier
PrononciationModifier
- Sud de l'Angleterre (Royaume-Uni) : écouter « specimen [Prononciation ?] »
LatinModifier
ÉtymologieModifier
Nom commun Modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | specimen | specimina |
Vocatif | specimen | specimina |
Accusatif | specimen | specimina |
Génitif | speciminis | speciminum |
Datif | speciminī | speciminibus |
Ablatif | speciminĕ | speciminibus |
specimen \Prononciation ?\ neutre
- Indice, marque, preuve.
- Specimen sui dare.
- Faire ses preuves.
- Specimen sui dare.
- Spécimen, exemple, échantillon, modèle, idéal.
- Unicum antiquitatis specimen eum appellabant. — (Tacite)
- Ils l’appelaient modèle unique de vertus antiques.
- Unicum antiquitatis specimen eum appellabant. — (Tacite)
Dérivés dans d’autres languesModifier
RéférencesModifier
- « specimen », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
NéerlandaisModifier
ÉtymologieModifier
- Du latin specimen.
Nom commun Modifier
specimen \Prononciation ?\
SynonymesModifier
Taux de reconnaissanceModifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 95,6 % des Flamands,
- 86,5 % des Néerlandais.
PrononciationModifier
- (Région à préciser) : écouter « specimen [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]