Voir aussi : Spelling

AnglaisModifier

ÉtymologieModifier

Du verbe spell (« épeler ») avec le suffixe -ing.

Nom commun Modifier

Singulier Pluriel
spelling
\ˈspɛl.ɪŋ\
spellings
\ˈspɛl.ɪŋz\

spelling \ˈspɛl.ɪŋ\

  1. Orthographe.
  2. Graphie, épellation, manière d’écrire un mot.

SynonymesModifier

DérivésModifier

Forme de verbe Modifier

Temps Forme
Infinitif to spell
\ˈspɛl\
Présent simple,
3e pers. sing.
spells
\ˈspɛlz\
Prétérit spelled ou spelt
\ˈspɛld\ ou \ˈspɛlt\
Participe passé spelled ou spelt
\ˈspɛld\ ou \ˈspɛlt\
Participe présent spelling
\ˈspɛl.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

spelling \ˈspɛl.ɪŋ\

  1. Participe présent de spell.

PrononciationModifier

Voir aussiModifier

  • spelling sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

spelling \Prononciation ?\ féminin

  1. Orthographe.
    • fonologische spelling
      orthographe phonologique
    • fonetische spelling
      orthographe phonétique
    • het in acht nemen van de spelling is een vorm van beleefdheid ten opzichte van de lezer
      le respect de l’orthographe est une forme de courtoisie à l’égard du lecteur

SynonymesModifier

DérivésModifier

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]