Anglais modifier

Étymologie modifier

De l’afrikaans, lui-même lié au vieil anglais spor (« trace »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
spoor
\spʊɹ\
spoors
\spʊɹz\

spoor \spʊɹ\

  1. Empreinte, impression, trace.

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to spoor
\spʊɹ\
Présent simple,
3e pers. sing.
spoors
\spʊɹz\
Prétérit spoored
\spʊɹd\
Participe passé spoored
\spʊɹd\
Participe présent spooring
\spʊɹ.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

spoor \spʊɹ\ transitif

  1. Suivre un animal à la trace.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Lié au vieil anglais spor (« trace »).

Nom commun 1 modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom spoor sporen
Diminutif spoortje spoortjes

spoor \spo:ɾ\ neutre

  1. Vestige.
    • sporen van een oude beschaving
      traces / vestiges d’une civilisation ancienne
  2. Trace, sillage.
    • sporen achterlaten
      laisser des traces
    • sporen vertonen van iets
      porter les traces de quelque chose
    • (Sens figuré) iemands spoor volgen
      suivre les traces de quelqu’un.
  3. (Chemin de fer) Voie ferrée.
    • (Sens figuré) op een dood spoor zitten
      être dans une impasse
  4. (Audiovisuel) Piste.
    • een recorder met vier sporen
      un enregistreur à quatre pistes

Dérivés modifier

Nom commun 2 modifier

spoor \Prononciation ?\ féminin/masculin

  1. Éperon.
    • de Guldensporenslag
      la Bataille des éperons d’or
    • (Sens figuré) zijn sporen verdienen
      gagner ses galons

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « spoor [spo:ɾ] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]