Tchèque modifier

Étymologie modifier

« Qui a longtemps vécu », composé de starý (« vieux »), žít (« vivre ») avec le suffixe -ný → voir žito et žitný.

Adjectif modifier

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

starožitný starožitná starožitné
vocatif

starožitný starožitná starožitné
accusatif

starožitného starožitný starožitnou starožitné
génitif

starožitného starožitné starožitného
locatif

starožitném starožitné starožitném
datif

starožitnému starožitné starožitnému
instrumental

starožitným starožitnou starožitným
pluriel nominatif

starožitní starožitné starožitná
vocatif

starožitní starožitné starožitná
accusatif

starožitné starožitná
génitif

starožitných
locatif

starožitných
datif

starožitným
instrumental

starožitnými

starožitný \ˈstaroʒɪtniː\ (comparatif : starožitnější, superlatif : nejstarožitnější)

  1. Antique, vieux, de collection.
    • starožitné hodiny.
      montre antique.
  2. Vieux, décati, vétuste.
    • klimatizace byla trochu starožitnější.
      La climatisation était un peu vétuste.

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier