Voir aussi : Steen

NéerlandaisModifier

ÉtymologieModifier

Du vieux néerlandais *stēn, issu du proto-germanique *stainaz.

Nom commun Modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom steen stenen
Diminutif steentje steentjes

steen \Prononciation ?\ neutre/masculin

  1. Pierre, roche.
    • ik ben niet van steen
      je ne suis pas de bois
    • (Sens figuré) steen en been klagen
      se répandre en lamentations, se lamenter
  2. Caillou.
  3. (Construction) Brique.
    • de eerste steen leggen
      poser la première pierre
  4. (Route) Pavé.
  5. (Médecine) Calcul, pierre.

SynonymesModifier

pierre
caillou
brique
pavé
calcul

DérivésModifier

Apparentés étymologiquesModifier

Taux de reconnaissanceModifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

PrononciationModifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

RéférencesModifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]