Voir aussi : Student, študent

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

student

  1. (Éducation) Étudiant.

Prononciation modifier

Albanais modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

student \stu.ˈdent\

  1. (Éducation) Étudiant.

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
student
\ˈstjuː.dənt\
students
\ˈstjuː.dənts\

student \ˈstuː.dənt\ (yod-dropping) ou \ˈstjuː.dənt\ (Royaume-Uni)

  1. (Éducation) Étudiant.
    • I am a student. - Je suis étudiant.

Dérivés modifier

Ces locutions sont incluses ici dans le but d’indiquer la traduction française la plus appropriée dans chaque cas.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Danois modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

student commun

  1. Étudiant.

Norvégien (bokmål) modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

Masculin Indéfini Défini
Singulier student studenten
Pluriel studenter studentene

student \Prononciation ?\

  1. Diplômé.
  2. (Éducation) Étudiant.

Norvégien (nynorsk) modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

Masculin Indéfini Défini
Singulier student studenten
Pluriel studentar studentane

student \Prononciation ?\

  1. Diplômé.
  2. (Éducation) Étudiant.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom student studenten
Diminutif studentje studentjes

student \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : studente)

  1. Étudiant.
    • Ik ben (een) student. - Je suis étudiant.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,8 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

student

  1. Étudiant.

Prononciation modifier

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, le participe présent de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

student \stu.ˈdent\

  1. Étudiant.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Du latin studens, de studeo (« étudier »).

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier student studenten
Pluriel studenter studenterna

student \Prononciation ?\ commun

  1. Diplômé.
  2. (Familier) Exam.
  3. (Éducation) Étudiant.

Prononciation modifier

Références modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin studens.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif student studenti
Génitif studenta studentů
Datif studentovi studentům
Accusatif studenta studenty
Vocatif studente studenti
Locatif studentovi studentech
Instrumental studentem studenty

student \Prononciation ?\ masculin animé (pour une femme, on dit : studentka)

  1. Étudiant.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Références modifier