Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

studeren

  1. Étudier.

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,0 % des Flamands,
  • 99,3 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Same du Nord modifier

Étymologie modifier

Nom d’action à partir de studeret (« étudier »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif studeren studeremat
Accusatif
Génitif
studerema studeremiid
Illatif studeremii studeremiidda
Locatif studeremis studeremiin
Comitatif studeremiin studeremiiguin
Essif studeremin

studeren /ˈstuderen/

  1. Étude.
    • Veahá badjel jagi maŋŋá (goas son livččii lohkan milloseappot njuolggaduslaš trivium [golmmaoasat], mii doallá sisttiset grammatihka, retorihka ja logihka, go maŋŋeleappo quadrivium [njealjeoasat], mii doallá sisttiset geometriija, aritmetihka, musihka ja astronomiija/astrologiija), sus lei bággu heaitit studeremis Avignonas, danin go universiteahta giddejuvvui garra rohttudávdda njoammudeami dihte. — (Nostradamus sur l’encyclopédie Wikipédia (en same du Nord)  )
      Un peu plus d’un an plus tard (au moment où il aurait de préférence étudié le trivium régulier [tripartite] qui comprend la grammaire, la rhétorique et la logique, un peu plus tard le quadrivium [quadripartite] qui comprend la géométrie, l’arithmétique, la musique et l’astronomie/astrologie), il fut contraint d’abandonner ses études à Avignon car l’université fut fermée suite à la grave épidémie de peste.

Forme de verbe modifier

studeren /ˈstuderen/

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de studeret.
  2. Thème négatif au prétérit de l’indicatif de studeret.
  3. Participe passé de studeret.