Voir aussi : Stuk, štuk

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Du néerlandais stuk.

Nom commun modifier

stuk \Prononciation ?\

  1. Fragment, morceau, pan, pièce.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du moyen néerlandais stuc, du proto-germanique *stuːko, apparenté à l’allemand Stück, Stock, au danois stok, à l’anglais stock, shtick, au suédois : stück, stock, etc.

Nom commun modifier

stuk \stʏk\ neutre

  1. Morceau.
  2. (Cartes à jouer) Paire formée du roi et de la dame d’atout au klaverjassen, belote.

Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

  • Pays-Bas : écouter « stuk [stʏk] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « stuk [Prononciation ?] »

Anagrammes modifier

Références modifier

  • « Stuck » dans le Deutsches Wörterbuch von Jacob Grimm und Wilhelm Grimm
  • « *stAug- » dans l’Indo-European Etymology Database
  • « *stūkō » dans la Germanic Etymology Database
  • « stock », dans (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage
  • « steak », dans (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]