sumáis

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sumar
Indicatif	Présent	(yo) sumáis
		(tú) sumáis
		(vos) sumáis
		(él/ella/usted) sumáis
		(nosotros-as) sumáis
		(vosotros-as) sumáis
		(os) sumáis
		(ellos-as/ustedes) sumáis
	Imparfait	(yo) sumáis
		(tú) sumáis
		(vos) sumáis
		(él/ella/usted) sumáis
		(nosotros-as) sumáis
		(vosotros-as) sumáis
		(os) sumáis
		(ellos-as/ustedes) sumáis
	Passé simple	(yo) sumáis
		(tú) sumáis
		(vos) sumáis
		(él/ella/usted) sumáis
		(nosotros-as) sumáis
		(vosotros-as) sumáis
		(os) sumáis
		(ellos-as/ustedes) sumáis
	Futur simple	(yo) sumáis
		(tú) sumáis
		(vos) sumáis
		(él/ella/usted) sumáis
		(nosotros-as) sumáis
		(vosotros-as) sumáis
		(os) sumáis
		(ellos-as/ustedes) sumáis

sumáis \suˈmais\

1. Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de sumar.

Prononciation

• Madrid : \suˈmais\
• Séville : \suˈmaih\
• Mexico, Bogota : \suˈma(i)s\
• Santiago du Chili, Caracas : \suˈmaih\
• Montevideo, Buenos Aires : \suˈmais\