Voir la conjugaison du verbe sustantivar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) sustantivé
|
(tú) sustantivé
|
(vos) sustantivé
|
(él/ella/usted) sustantivé
|
(nosotros-as) sustantivé
|
(vosotros-as) sustantivé
|
(os) sustantivé
|
(ellos-as/ustedes) sustantivé
|
Imparfait
|
(yo) sustantivé
|
(tú) sustantivé
|
(vos) sustantivé
|
(él/ella/usted) sustantivé
|
(nosotros-as) sustantivé
|
(vosotros-as) sustantivé
|
(os) sustantivé
|
(ellos-as/ustedes) sustantivé
|
Passé simple
|
(yo) sustantivé
|
(tú) sustantivé
|
(vos) sustantivé
|
(él/ella/usted) sustantivé
|
(nosotros-as) sustantivé
|
(vosotros-as) sustantivé
|
(os) sustantivé
|
(ellos-as/ustedes) sustantivé
|
Futur simple
|
(yo) sustantivé
|
(tú) sustantivé
|
(vos) sustantivé
|
(él/ella/usted) sustantivé
|
(nosotros-as) sustantivé
|
(vosotros-as) sustantivé
|
(os) sustantivé
|
(ellos-as/ustedes) sustantivé
|
sustantivé \sus.tan.tiˈβe\
- Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de sustantivar.