Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivaban
(tú) sustantivaban
(vos) sustantivaban
(él/ella/usted) sustantivaban
(nosotros-as) sustantivaban
(vosotros-as) sustantivaban
(os) sustantivaban
(ellos-as/ustedes) sustantivaban
Imparfait (yo) sustantivaban
(tú) sustantivaban
(vos) sustantivaban
(él/ella/usted) sustantivaban
(nosotros-as) sustantivaban
(vosotros-as) sustantivaban
(os) sustantivaban
(ellos-as/ustedes) sustantivaban
Passé simple (yo) sustantivaban
(tú) sustantivaban
(vos) sustantivaban
(él/ella/usted) sustantivaban
(nosotros-as) sustantivaban
(vosotros-as) sustantivaban
(os) sustantivaban
(ellos-as/ustedes) sustantivaban
Futur simple (yo) sustantivaban
(tú) sustantivaban
(vos) sustantivaban
(él/ella/usted) sustantivaban
(nosotros-as) sustantivaban
(vosotros-as) sustantivaban
(os) sustantivaban
(ellos-as/ustedes) sustantivaban

sustantivaban \sus.tan.tiˈβa.βan\

  1. Troisième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation modifier