Voir la conjugaison du verbe sustantivar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) sustantivaré
|
(tú) sustantivaré
|
(vos) sustantivaré
|
(él/ella/usted) sustantivaré
|
(nosotros-as) sustantivaré
|
(vosotros-as) sustantivaré
|
(os) sustantivaré
|
(ellos-as/ustedes) sustantivaré
|
Imparfait
|
(yo) sustantivaré
|
(tú) sustantivaré
|
(vos) sustantivaré
|
(él/ella/usted) sustantivaré
|
(nosotros-as) sustantivaré
|
(vosotros-as) sustantivaré
|
(os) sustantivaré
|
(ellos-as/ustedes) sustantivaré
|
Passé simple
|
(yo) sustantivaré
|
(tú) sustantivaré
|
(vos) sustantivaré
|
(él/ella/usted) sustantivaré
|
(nosotros-as) sustantivaré
|
(vosotros-as) sustantivaré
|
(os) sustantivaré
|
(ellos-as/ustedes) sustantivaré
|
Futur simple
|
(yo) sustantivaré
|
(tú) sustantivaré
|
(vos) sustantivaré
|
(él/ella/usted) sustantivaré
|
(nosotros-as) sustantivaré
|
(vosotros-as) sustantivaré
|
(os) sustantivaré
|
(ellos-as/ustedes) sustantivaré
|
sustantivaré \sus.tan.ti.βaˈɾe\
- Première personne du singulier du futur de l’indicatif de sustantivar.