Voir aussi : sustantivó

Espagnol modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
sustantivo
[sustanˈtiβo]
sustantivos
[sustanˈtiβos]

sustantivo [sustanˈtiβo] masculin

  1. Variante de substantivo.

Adjectif modifier

Genre Singulier Pluriel
Masculin sustantivo
[sustanˈtiβo]
sustantivos
[sustanˈtiβos]
Féminin sustantiva
[sustanˈtiβa]
sustantivas
[sustanˈtiβas]

sustantivo [sustanˈtiβo]

  1. Variante de substantivo.

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantivo
(tú) sustantivo
(vos) sustantivo
(él/ella/usted) sustantivo
(nosotros-as) sustantivo
(vosotros-as) sustantivo
(os) sustantivo
(ellos-as/ustedes) sustantivo
Imparfait (yo) sustantivo
(tú) sustantivo
(vos) sustantivo
(él/ella/usted) sustantivo
(nosotros-as) sustantivo
(vosotros-as) sustantivo
(os) sustantivo
(ellos-as/ustedes) sustantivo
Passé simple (yo) sustantivo
(tú) sustantivo
(vos) sustantivo
(él/ella/usted) sustantivo
(nosotros-as) sustantivo
(vosotros-as) sustantivo
(os) sustantivo
(ellos-as/ustedes) sustantivo
Futur simple (yo) sustantivo
(tú) sustantivo
(vos) sustantivo
(él/ella/usted) sustantivo
(nosotros-as) sustantivo
(vosotros-as) sustantivo
(os) sustantivo
(ellos-as/ustedes) sustantivo

sustantivo \sus.tanˈti.βo\ [sustanˈtiβo]

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de sustantivar.

Prononciation modifier