Étymologie

modifier
(verbe) (1510) Du moyen français tanter.
(nom commun) (1520) Du verbe.
Temps Forme
Infinitif to taunt
\tɔːnt\
Présent simple,
3e pers. sing.
taunts
\tɔːnts\
Prétérit taunted
\tɔːnt.ɪd\
Participe passé taunted
\tɔːnt.ɪd\
Participe présent taunting
\tɔːnt.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

taunt

  1. Railler.
  2. Narguer.
  3. Bafouer.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
taunt
\tɔːnt\
taunts
\tɔːnts\

taunt

  1. Raillerie.

Voir aussi

modifier
  • Taunting sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Prononciation

modifier