teren
Étymologie
modifierAdverbe
modifierteren \ˈte.ren\
Prononciation
modifier- France (Toulouse) : écouter « teren [Prononciation ?] »
Étymologie
modifier- Du français terrain.
Nom commun
modifierCas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | teren | tereny |
Vocatif | terenie | tereny |
Accusatif | teren | tereny |
Génitif | terenu | terenów |
Locatif | terenie | terenach |
Datif | terenowi | terenom |
Instrumental | terenem | terenami |
teren \tɛrɛ̃n\ masculin inanimé
Prononciation
modifier- Pologne : écouter « teren [tɛrɛ̃n] »
Étymologie
modifier- Du français terrain.
Nom commun
modifierneutre | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
cas | non articulé | articulé | non articulé | articulé |
Nominatif Accusatif |
teren | terenul | terenuri | terenurile |
Datif Génitif |
teren | terenului | terenuri | terenurilor |
Vocatif | terenule | terenurilor |
teren \Prononciation ?\ neutre singulier
- Terrain.
- Aire aménagée pour un usage précis, terrain.
- (Sens figuré) domaine d'activité.
Synonymes
modifierPrononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « teren [Prononciation ?] »
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
modifierteren