Voir aussi : Tibetan

Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif modifier

Mutation Forme
Non muté tibetan
Adoucissante dibetan

tibetan \ti.ˈbɛ.tãn\

  1. Tibétain.
    • Tud zo a ya da veveriañ evit-se, evel menecʼh tibetan, lod a lonk drammoù, drogoù a bep seurt, é soñjal eh aint er-maez ag o cʼhorfoù hag e tizoloint bedoù estren hep kuitaat o cʼhadorioù. — (Jean-Claude Le Ruyet, Sinema : LUCY in Ya !, no 485, 26 septembre 2014, page 7)
      Certains vont méditer pour cela, comme les moines tibétains, d’autres avalent des drogues de toutes sortes en pensant qu’ils sortiront de leur corps et qu’ils découvriront des mondes étranges sans quitter leurs chaises.

Variantes modifier

Espéranto modifier

Forme d’adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif tibeta
\ti.ˈbe.ta\
tibetaj
\ti.ˈbe.taj\
Accusatif tibetan
\ti.ˈbe.tan\
tibetajn
\ti.ˈbe.tajn\

tibetan \ti.ˈbe.tan\

  1. Accusatif singulier de tibeta.

Frioulan modifier

Étymologie modifier

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif modifier

tibetan \Prononciation ?\

  1. Tibétain.

Occitan modifier

Étymologie modifier

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif modifier

tibetan \Prononciation ?\

  1. Tibétain.

Nom commun modifier

tibetan \Prononciation ?\ masculin

  1. Un Tibétain (gentilé).

Roumain modifier

Étymologie modifier

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -an.

Adjectif modifier

tibetan \Prononciation ?\

  1. Tibétain.

Nom commun modifier

tibetan \Prononciation ?\ masculin

  1. Un Tibétain (gentilé).