Breton modifier

Étymologie modifier

Dérivé de Tibet, avec le suffixe -ek.

Adjectif modifier

Mutation Forme
Non muté tibetek
Adoucissante dibetek

tibetek \ti.ˈbɛ.tːek\

  1. Tibétain, de langue tibétaine.
    • Eus bro-C'hotan eo deuet da Dibetiz anaoudegez an arem, evel m'hen laka anat ano tibetek ar vro-se : Li-yul « Bro an Arem ». — (Meven Mordiern, Prederiadennou diwar-benn ar Yezou hag ar Brezoneg, in Gwalarn, no 84, novembre 1935, page 56)
      La connaissance du bronze est venue aux Tibétains du Khotan, comme le démontre le nom tibétain de ce pays : Li-yul « le Pays du Bronze ».
    • Bez' ez eus war-dro ugent milion a dud о komz yezou tibetek, tri milion a-vec'h war an niver-se о chom en Tibed. — (Meven Mordiern, Istor ar Bed, in Gwalarn, no 101-102, avril-mai 1937, page 62)
      Il y a environ vingt millions de personnes qui parlent des langues tibétaines, à peine trois millions sur ce nombre habitent au Tibet.

Variantes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier