Voir aussi : traonienn

Breton modifier

Étymologie modifier

De traoñ (« bas, fond, vallée ») avec le suffixe -enn.
Mentionné en moyen breton (trauyen).

Nom commun modifier

traoñienn \ˈtrãw.jɛn\ féminin (pluriel : traoñiennoù)

  1. Vallée (avec cours d’eau).
    • Un nebeud goude e tizhjomp traoñienn ar stêr Yang Tse ha da cʼhoude war-eeun betek Guangzhou, anavezet gwellocʼh dindan an anv Canton. — (Yann Kerivoas, Xiamen,unan eus doriou Bro Sina, in Ya !, no 552, 8 janvier 2016, page 5)
      Peu après nous atteignîmes la vallée du fleuve Yangtsé et ensuite tout droit jusqu’à Guangzhou, plus connu sous le nom de Canton.
    • un draoñienn a daèroù.
      une vallée de larmes.

Variantes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier