Breton modifier

Étymologie modifier

 Composé de tri (« trois »), ha (« et ») et pevar-ugent (« quatre-vingt »), littéralement « trois et quatre-vingt ».

Locution adjectivale modifier

tri ha pevar-ugent \ˈtriː a pe.va.ˈryː.ɡɛnt\ masculin (au féminin : teir ha pevar-ugent)

  1. Quatre-vingt-trois.
    • Tri bloaz ha pevar-ugent e oa an eontr pa oan bet o welet anezhañ, ’barzh Penmarcʼh, evit ma cʼhellfe-eñ kontañ din doare an dorpilhadeg-se. — ([[w:Yann Bijer|]], Torpilhadeg ar Chateaurenault, d’ar 14 a viz Kerzu 1917 in Ya !, no 478, 8 août 2014, page 8)
      L’oncle avait quatre-vingt-trois ans quand je suis allé le voir, à Penmarch, pour qu’il puisse me raconter ce torpillage.

Note :

  • Le nom qualifié par cet adjectif se place entre tri et ha pevar-ugent.
  • Mutation par spirantisation après tri.

Locution nominale modifier

tri ha pevar-ugent \ˈtriː a pe.va.ˈryː.ɡɛnt\

  1. Le nombre quatre-vingt-trois.
Précédé
de daou ha pevar-ugent masculin
div ha pevar-ugent féminin
Cardinaux en breton Suivi
de pevar ha pevar-ugent masculin
peder ha pevar-ugent féminin