triturare
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe triturar | ||
---|---|---|
Subjonctif | ||
Futur | que (yo) triturare | |
que (él/ella/usted) triturare | ||
triturare \tɾi.tuˈɾa.ɾe\
- Première personne du singulier du futur du subjonctif de triturar.
- Troisième personne du singulier du futur du subjonctif de triturar.
Prononciation modifier
- Madrid : \tɾi.tuˈɾa.ɾe\
- Mexico, Bogota : \t͡s(i).tuˈɾa.ɾe\
- Santiago du Chili, Caracas : \tɾi.tuˈɾa.ɾe\
Italien modifier
Étymologie modifier
- Du latin trītūrāre.
Verbe modifier
triturare \tri.tu.ˈra.re\ transitif (auxiliaire avere) 1er groupe (voir la conjugaison)
Dérivés modifier
Anagrammes modifier
Latin modifier
Forme de verbe modifier
trītūrāre \Prononciation ?\
- Infinitif présent de la voix active de trituro.
Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.