Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe triturer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu trituras
Futur simple

trituras \tʁi.ty.ʁa\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe triturer.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe triturar
Indicatif Présent (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras
Imparfait (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras
Passé simple (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras
Futur simple (yo) trituras
(tú) trituras
(vos) trituras
(él/ella/usted) trituras
(nosotros-as) trituras
(vosotros-as) trituras
(os) trituras
(ellos-as/ustedes) trituras

trituras \tɾiˈtu.ɾas\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de triturar.

Prononciation modifier

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe triturar
Indicatif Présent
tu trituras
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

trituras \tɾi.ˈtu.ɾɐʃ\ (Lisbonne) \tɾi.ˈtu.ɾəs\ (São Paulo)

  1. Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de triturar.