Estonien modifier

Étymologie modifier

Du latin triumphus.

Nom commun modifier

triumf \Prononciation ?\

  1. Triomphe.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Du latin triumphus.

Nom commun modifier

Commun Indéfini Défini
Singulier triumf triumfen
Pluriel triumfer triumferna

triumf \Prononciation ?\ commun

  1. Triomphe.
    • En sådan triumf för honom!
      Quel triomphe pour lui !
    • Bära i triumf.
      Porter en triomphe.
    • Intåga i triumf.
      Entrer en triomphe.

Prononciation modifier

Références modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin triumphus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif triumf triumfy
Génitif triumfu triumfů
Datif triumfu triumfům
Accusatif triumf triumfy
Vocatif triumfe triumfy
Locatif triumfu triumfech
Instrumental triumfem triumfy

triumf \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Triomphe.

Voir aussi modifier

  • triumf sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)