triumphus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Archaïquement triumpus[1], ce mot est un emprunt ancien au grec ancien θρίαμβος, thríambos (« hymne à Dionysos »)[2]. Voir tripudium (« danse rituélique des prêtres saliens ») et διθύραμβος, dithúrambos (« dithyrambe »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | triumphus | triumphī |
Vocatif | triumphe | triumphī |
Accusatif | triumphum | triumphōs |
Génitif | triumphī | triumphōrum |
Datif | triumphō | triumphīs |
Ablatif | triumphō | triumphīs |
triumphus masculin
- Chants, acclamations qui accompagnent le cortège d’un général victorieux, habillé comme Jupiter capitolin, monté sur un char.
- sic triumphare appellatum, quod cum imperatore milites redeuntes clamitant per urbem in Capitolium eunti IO TRIUMPHE! id a θριαμβωι a Graeco Liberi cognomento potest dictum. — (Varron, Ling. Lat. 6, 68)
- Cortège célébrant une victoire.
- Gallos Caesar in triumphum ducit — (Suétone, Caes. 80)
- Boiorum triumphi spem collegae reliquit — (Tite-Live, 33, 37, 10)
- (Sens figuré) Triomphe, victoire.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés modifier
- triumphālis (« triomphal »)
- triumpho (« triompher »)
- triumphātŏr, triumphatrix (« triomphateur »)
- triumphatorius (« de triomphateur »)
- triumphātŏr, triumphatrix (« triomphateur »)
- triumphiger (« qui apporte le triomphe ; porté dans le triomphe »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Allemand : Triumph
- Anglais : triumph
- Catalan : triomf
- Espagnol : triunfo
- Français : triomphe
- Italien : trionfo
- Portugais : triunfo
- Tchèque : triumf
Voir aussi modifier
- triumphus sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références modifier
- ↑ « triumphus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ « triumphus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage