troviĝi
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- (Date à préciser) Composé de la racine trov (« trouver »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -i (verbe).
Verbe modifier
| Voir la conjugaison du verbe troviĝi | |
|---|---|
| Infinitif | troviĝi |
troviĝi \tro.ˈvi.d͡ʒi\ intransitif
- Se trouver.
- (Antaŭparolo) Sed la « Fundamento de Esperanto » devas troviĝi en la manoj de ĉiu bona esperantisto kiel konstanta gvida dokumento …
- (Antaŭparolo) … la vortojn kaj regulojn oficialajn, kiuj devas troviĝi en ĉiuj lernoverkoj de Esperanto, …
- (Antaŭparolo) La « Fundamento de Esperanto » devas troviĝi en la manoj de ĉiu esperantisto kiel konstanta kontrolilo…
Synonymes modifier
- sin trovi
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « troviĝi [Prononciation ?] »
Références modifier
Bibliographie modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- troviĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- troviĝi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "trov-iĝ-" présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1 et R2 de l’Akademio de Esperanto).