Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe truter
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on truta
Futur simple

truta \tʁy.ta\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple de truter.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Mirandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
truta
\Prononciation ?\
trutas
\Prononciation ?\

truta féminin

  1. Truite.

Portugais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
truta
\Prononciation ?\
trutas
\Prononciation ?\

truta féminin

  1. Truite.

Prononciation modifier

Romanche modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

truta \Prononciation ?\ féminin

  1. Truite.

Notes modifier

Forme et orthographe du dialecte sutsilvan .

Références modifier

  • Curo Mani, Pledari sutsilvan. Rumàntsch tudestg, tudestg-rumàntsch, Lia Rumantscha, Coire (CH), 1977