Polonais modifier

Étymologie modifier

Déverbal de trzaskać apparenté au tchèque třesk.

Nom commun modifier

trzask \tʂask\ masculin inanimé

  1. Craquement, fracas.
    • W mgnieniu oka zepchnięto rajtarów na płot, który zwalił się z trzaskiem pod parciem zadów końskich. — (Henryk Sienkiewicz, Potop)
      En un clin d'œil les reiters furent poussés sur la clôture, qui s'effondra avec fracas sous la pression des croupes des chevaux.

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Références modifier