turo
Français modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
turo | turos |
\ty.ʁo\ |
turo \ty.ʁo\ masculin
- Variante de turault.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Anagrammes modifier
→ Modifier la liste d’anagrammes
Références modifier
- « turault ou turo », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Espéranto modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | turo \ˈtu.ro\ |
turoj \ˈtu.roj\ |
Accusatif | turon \ˈtu.ron\ |
turojn \ˈtu.rojn\ |
turo \ˈtu.ro\
- (Architecture) Tour.
En la profunda antikveco, rakontas la biblia legendo, la homoj volis konstrui turon altan ĝis la ĉielo.
— (L. Zamenhof, Esperanto kaj Volapük dans La Esperantisto, septembre 1889 → lire en ligne)- Dans l’antiquité profonde, la légende biblique raconte que les hommes voulaient construire une haute tour jusqu’au ciel.
- (Échecs) Tour.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine tur . Racine:espéranto/tur/dérivés
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Roi |
Dame |
Fou |
Cavalier |
Tour |
Pion |
---|---|---|---|---|---|
reĝo | damo | kuriero | ĉevalo | turo | peono |
Prononciation modifier
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « turo [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « turo [Prononciation ?] »
Anagrammes modifier
Ido modifier
Étymologie modifier
- Du français tour.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
turo \Prononciation ?\ |
turi \Prononciation ?\ |
turo \ˈtu.rɔ\
Anagrammes modifier
Kinyarwanda modifier
Nom commun modifier
inturo classe 3 (pluriel classe 3 : inturo)