Voir aussi : Turtur

Latin modifier

Étymologie modifier

D’une onomatopée *teter[1] exprimant le pépiement des oiseaux et apparenté au grec τετράων, tetráôn qui donne tetrao, tetrax (« tétras »), au tchèque tetřev (« coq de bruyère »), à tétriner (« caqueter »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif turtur turturēs
Vocatif turtur turturēs
Accusatif turturem turturēs
Génitif turturis turturum
Datif turturī turturibus
Ablatif turturĕ turturibus

turtur \ˈtur.tur\ masculin et féminin identiques

  1. (Ornithologie) Tourterelle.
    • Vnum nomen avium, sed genus diversum. Nam sicut specie sibi differunt, ita et naturae diversitate. Nam aliae simplices sunt, ut columbae; aliae astutae, ut perdix; aliae ad manum se subiciunt, ut accipiter; aliae reformidant, ut garamantes; aliae hominum conversatione delectantur, ut hirundo; aliae in desertis secretam vitam diligunt, ut turtur; aliae solo semine reperto pascuntur, ut anser; aliae carnes edunt et rapinis intendunt, ut milvus; aliae enchoriae, quae manent in locis semper, ut [struthio]; aliae adventiciae, quae propriis temporibus revertuntur, ut ciconiae, hirundines; aliae congregae, id est gregatim volantes, ut sturni et coturnices; aliae solivagae, id est solitariae propter insidias depraedandi, ut aquila; accipiter et quaecumque ita sunt; aliae vocibus strepunt, ut hirundo; aliae cantus edunt dulcissimos, ut cygnus et merula; aliae verba et voces hominum imitantur, ut psittacus et pica. — (Isidore, Etymologiarum, XII, 7 : De avibus)
    • turtur marina
      synonyme de trygon.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • turtur sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier

  1. Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage