Polonais modifier

Étymologie modifier

Dérivé de uczcić (« honorer »), avec le suffixe -iwy[1], apparenté au tchèque uctivý (« respectueux »), poctivý (« honnête »).

Adjectif modifier

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif uczciwy uczciwe uczciwa
Vocatif
Accusatif uczciwego uczciwy uczciwą
Génitif uczciwego uczciwej
Locatif uczciwym
Datif uczciwemu
Instrumental uczciwym uczciwą
Pluriel Nominatif uczciwi uczciwe
Vocatif
Accusatif uczciwych
Génitif uczciwych
Locatif
Datif uczciwym
Instrumental uczciwymi

uczciwy \ut͡ʂˈt͡ɕi.vɨ\

  1. Honnête.

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. « uczciwy », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927