Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Dérivé par préfixation de staan.

Verbe 1 modifier

Présent Prétérit
ik sta uit stond uit
jij staat uit
hij, zij, het staat uit
wij staan uit stonden uit
jullie staan uit
zij staan uit
u staat uit stond uit
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben staan uitd uitgestaan

uitstaan \Prononciation ?\ transitif

  1. Endurer, supporter, souffrir, subir.
    • iemand niet kunnen uitstaan
      ne pas pouvoir blairer quelqu’un.

Synonymes modifier

Verbe 2 modifier

uitstaan intransitif

  1. Faire saillie.
    • uitstaande oren
      oreilles décollées
  2. (Finance) Être placé.
    • ik heb nog veel geld uitstaan
      j’ai beaucoup d’argent dehors
    • uitstaande schulden
      dettes en souffrance
    • het geld staat uit tegen 10 %
      l’argent est placé à 10 %
    • zolang certificaten aan toonder uitstaan
      tant que des certificats au porteur sont en circulation

Synonymes modifier

faire saillie
être placé

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]