ulula
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe ululer | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on ulula | ||
ulula \y.ly.la\
- De ululer.
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe ulular | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) ulula | ||
Impératif | Présent | (tú) ulula |
ulula \uˈlu.la\
Latin modifier
Étymologie modifier
- De ululo (cf. ὀλολύζω en grec ancien), sous-entendant avis, apparenté au sanscrit ulūka au gotique uwila, ūla qui donne Eule en allemand owl en anglais.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | ululă | ululae |
Vocatif | ululă | ululae |
Accusatif | ululăm | ululās |
Génitif | ululae | ululārŭm |
Datif | ululae | ululīs |
Ablatif | ululā | ululīs |
ulula \Prononciation ?\ féminin
- Chat-huant, effraie.
- Avium nomina multa a sono vocis constat esse conposita: ut grus, corvus, cygnus, pavo, milvus, ulula, cuculus, graculus et cetera. — (Isidore, Etymologiarum libri XX, XII)
- Avium nomina multa a sono vocis constat esse conposita: ut grus, corvus, cygnus, pavo, milvus, ulula, cuculus, graculus et cetera. — (Isidore, Etymologiarum libri XX, XII)
Références modifier
- « ulula », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Portugais modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe ulular | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela ulula | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) ulula |
ulula \u.ˈlu.lɐ\ (Lisbonne) \u.ˈlu.lə\ (São Paulo)