CatalanModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ŭnctare, dérivé de ŭngĕre.

Verbe Modifier

untar [unˈta], [unˈtaɾ]

  1. Enduire, oindre, tartiner.

SynonymesModifier

PrononciationModifier

EspagnolModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ŭnctare, dérivé de ŭngĕre.

Verbe Modifier

untar [unˈtaɾ] 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Enduire, tartiner, oindre.

PrononciationModifier

OccitanModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ŭnctare, dérivé de ŭngĕre.

Verbe Modifier

untar [ynˈtaː] 1er groupe (voir la conjugaison) (graphie normalisée)

  1. Enduire, tartiner, oindre.

Variantes orthographiquesModifier

PrononciationModifier

RéférencesModifier

PortugaisModifier

ÉtymologieModifier

Du latin ŭnctare, dérivé de ŭngĕre.

Verbe Modifier

untar \ũ.tˈaɾ\ (Lisbonne) \ũ.tˈa\ (São Paulo) 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Enduire, étaler, étendre.

SynonymesModifier

PrononciationModifier

RéférencesModifier