unuparenta

Espéranto

Étymologie

De unu (« un »), parento (« parent ») et -a (terminaison des adjectifs).

Adjectif

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	unuparenta \u.nu.pa.ˈren.ta\	unuparentaj \u.nu.pa.ˈren.taj\
Accusatif	unuparentan \u.nu.pa.ˈren.tan\	unuparentajn \u.nu.pa.ˈren.tajn\

unuparenta \u.nu.pa.ˈren.ta\

1. Uniparental.
   • Nun la registaro trovis novan fonton de enspezo en la grizaj milionoj: la pensiuloj, unuparentaj familioj, la vagabondoj sen hejmo kaj laboro, per la oblikva vojo forpreni bazan subvencion kaj rajton je socia helpo kaj per arbitra prezaltigo de elektro kaj gaso. — (Reto Rossetti, Progresa malegalo (Monato 1988:07:22))

Prononciation

• Toulouse (France) : écouter « unuparenta [Prononciation ?] » (bon niveau)