Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

Conjugaison de upphöra Actif
Infinitif upphöra
Présent upphör
Prétérit upphörde
Supin upphört
Participe présent upphörande
Participe passé upphörd
Impératif upphör

upphöra intransitif \Prononciation ?\

  1. Cesser.
    • Farsoten har upphört.
      L'épidémie a cessé.
    • Om förtroendet har upphört.
      Si la confiance a cessé de régner.
    • Regnet har upphört.
      La pluie a cessé.
    • Upphöra att vara gällande.
      Cesser d'être valable.
  2. Expirer.
    • Prokuran har upphört.
      La procuration a expiré.
  3. Se terminer, finir, se clore.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Références modifier