Français modifier

Étymologie modifier

Du latin valgus (« bancal, tourné en dehors »).

Adjectif modifier

valgus \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Caractère de ce qui est dévié vers l’extérieur.

Nom commun modifier

valgus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Anatomie) Qui s'écarte vers l'extérieur par rapport à l'axe du corps.

Antonymes modifier

Traductions modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Estonien modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

valgus \Prononciation ?\

  1. Lumière.
    • valguse käes : à la lumière.

Latin modifier

Étymologie modifier

Extension avec le crément \ɡ\ du radical qui donne vola (« creux de la main »), vallus (« pieu, rondin »), vallis (« vallée ») : de l’indo-européen commun *valg-[1] (« tourner, rond ») qui nous donne gauche et l’ancien français gauchier (« faire des détours, se détourner ») via un étymon germanique.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif valgus valgă valgum valgī valgae valgă
Vocatif valge valgă valgum valgī valgae valgă
Accusatif valgum valgăm valgum valgōs valgās valgă
Génitif valgī valgae valgī valgōrŭm valgārŭm valgōrŭm
Datif valgō valgae valgō valgīs valgīs valgīs
Ablatif valgō valgā valgō valgīs valgīs valgīs

valgus \Prononciation ?\

  1. Cagneux, bancal.
    • valgos Opilius Aurelius aliique complures aiunt dici, qui diversas suras habeant. — (Festus. page 375 Müll.)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier