venturus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Participe futur de venio (« venir »), pris adjectivement.
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | venturus | ventură | venturum | venturī | venturae | ventură |
Vocatif | venture | ventură | venturum | venturī | venturae | ventură |
Accusatif | venturum | venturăm | venturum | venturōs | venturās | ventură |
Génitif | venturī | venturae | venturī | venturōrŭm | venturārŭm | venturōrŭm |
Datif | venturō | venturae | venturō | venturīs | venturīs | venturīs |
Ablatif | venturō | venturā | venturō | venturīs | venturīs | venturīs |
venturus \Prononciation ?\
- Futur, à venir, qui viendra.
- Confíteor unum Baptísma
in remissiónem peccatórum.
Et exspécto resurrectiónem mortuórum,
et vitam ventúri sǽculi. — (Symbolum Nicænum)
- Confíteor unum Baptísma
Synonymes modifier
Références modifier
- « venturus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage