vergonya
Catalan modifier
Étymologie modifier
- Du latin vĕrēcŭndĭa (« retenue, réserve, pudeur, modestie, discrétion »).
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
vergonya \bəɾˈgoɲə\ |
vergonyes \bəɾˈgoɲəs\ |
vergonya féminin
- Vergogne, honte.
- Stant a part e sol, yo m'enpeguesch,
ymaginant ço que deuria fer;
d'executar no dech haver esper,
puys lo primer assaig no enseguesch;
l'imaginar Amor me vol reprendre,
tan larguament ab vergonya·m refrena! — (Ausiàs March, Amor se dol com breument yo no muyr)
- Stant a part e sol, yo m'enpeguesch,
Prononciation modifier
- catalan central : [bəɾˈgoɲə]
- baléare : [vəɾˈgoɲə]
- valencien : [veɾˈgoɲa]
- catalan nord-occidental, valencien central : [beɾˈgoɲa]
- Lérida, Fraga : [beɾˈgoɲɛ]
- Espagne (Manresa) : écouter « vergonya [Prononciation ?] »