Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du verbe laten, « laisser », avec le préfixe ver-.

Adjectif modifier

verlaten \vɛɾ.la.tə:\

  1. Désert, inhabité, abandonné.
    • "Op Fluori heb ik te Porfiron mijn historisch materiaal aangevuld met wat ik vond in de stinkende archieven van dat verlaten nest." — (Gust van Brussel, De Atlantica Kroniek, 2003 ISBN 9053252371)

Verbe modifier

Présent Prétérit
ik verlaat verliet
jij verlaat
hij, zij, het verlaat
wij verlaten verlieten
jullie verlaten
zij verlaten
u verlaat verliet
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben verlatend verlaten

verlaten \vɛɾ.la.tə:\

  1. Quitter.
  2. Transvaser.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

  • (Région à préciser) : écouter « verlaten [vɛɾ.la.tə:] »
  • Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « verlaten [Prononciation ?] »

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]