Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Participe passé verwaent, dérivé de l’ancien verbe pronominal moyen néerlandais hem wanen (« présumer de soi ») [1]

Adjectif modifier

verwaand \Prononciation ?\

  1. Suffisant, présomptueux, outrecuidant.
    • Een verwaande kwast.
      Un m’as-tu vu.

Synonymes modifier

Adverbe modifier

verwaand \Prononciation ?\

  1. Avec suffisance, avec présomption, avec outrecuidance.
    • Verwaand doen.
      Faire le glorieux, faire de l’esbroufe.
    • Verwaand spreken
      Parler avec arrogance.
    • Verwaand zijn jegens iem.
      Prendre de grands airs avec quelqu’un.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 98,9 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Jan de Vries, Nederlands Etymologisch Woordenboek, E.J. Brill, Leiden, 1992
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]