Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin veterinarius (« relatif aux bêtes de somme, vétérinaire »), dérivé de veterinus, lui-même de vetus, veteris (« vieux » → voir vétéran et vétuste).

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
veterinari
\bətəɾiˈnaɾi\
veterinaris
\bətəɾiˈnaɾis\

veterinari [bətəɾiˈnaɾi], [veteɾiˈnaɾi] masculin

  1. Vétérinaire.

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin veterinari
[bətəɾiˈnaɾi]
veterinaris
[bətəɾiˈnaɾis]
Féminin veterinària
[bətəɾiˈnaɾiə]
veterinàries
[bətəɾiˈnaɾiəs]

veterinari [bətəɾiˈnaɾi], [veteɾiˈnaɾi]

  1. Vétérinaire.

Prononciation modifier

Italien modifier

Forme de nom commun modifier

Flexion ivi non reconnue (Modèle:it-flexion) veterinari \ve.te.ri.ˈna.ri\ masculin

  1. Pluriel de veterinaria.

Forme d’adjectif modifier

Singulier Pluriel
Masculin veterinario
\ve.te.ri.ˈna.rjo\
veterinari
\ve.te.ri.ˈna.ri\
Féminin veterinaria
\ve.te.ri.ˈna.rja\
veterinarie
\ve.te.ri.ˈna.rje\

veterinari \ve.te.ri.ˈna.ri\

  1. Masculin pluriel de veterinarie.

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin veterinarius (« relatif aux bêtes de somme, vétérinaire »), dérivé de veterinus, lui-même de vetus, veteris (« vieux » → voir vétéran et vétuste).

Adjectif modifier

Nombre Singulier Pluriel
Masculin veterinari
\βeteɾiˈna.ɾi\
veterinaris
\βeteɾiˈna.ɾis\
Féminin veterinària
\βeteɾiˈna.ɾjo̯\
veterinàrias
\βeteɾiˈna.ɾjo̯s\

veterinari [βeteɾiˈnaɾi] (graphie normalisée)

  1. Vétérinaire.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
veterinari
\βeteɾiˈnaɾi\
veterinaris
\βeteɾiˈnaɾis\

veterinari [beteɾiˈnaɾi] (graphie normalisée) (pour une femme, on dit : veterinària) masculin

  1. Vétérinaire.

Prononciation modifier

Références modifier