volis
: volíš
Nom commun
modifier| Invariable |
|---|
| volis \vɔ.li\ |
volis \vɔ.li\ masculin
- Variante de volins.
Le maire peut assortir sa mise en demeure d’effectuer des travaux de débroussaillement et de nettoyage des rémanents, branchages, chicots, volis, chablis d’une astreinte d’un montant maximal de 100 euros par jour de retard (dans une limite de 5.000 euros).
Prononciation
modifier- France (Strasbourg) : écouter « volis [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifier→ Modifier la liste d’anagrammes
Références
modifier- « volis », dans Émile Littré, Dictionnaire de la langue française, 1872–1877 → consulter cet ouvrage
Forme de verbe
modifier| Voir la conjugaison du verbe voli | |
|---|---|
| Passé de l’indicatif | volis |
volis \ˈvo.lis\
| Voir la conjugaison du verbe voli | |
|---|---|
| Passé de l’indicatif | volis |
- Passé du verbe voli (transitif).
- (Ekz §18) Mi volis lin bati, sed li forkuris de mi.
- (Ekz §28) sed nur ĉar ni volis esprimi direkton,
- (Ekz §31) Li tuj faris, kion mi volis, kaj mi dankis lin por la tuja plenumo de mia deziro.
- (Ekzercaro §34) Mi volis ŝlosi la pordon, sed mi perdis la ŝlosilon
- Je voulais fermer la prte à clé, mais j’ai perdu la clé
- (Ekz §35) Mi ne volis trinki la vinon, ĉar ĝi enhavis en si ian suspektan malklaraĵon.
- (Ekz §39) Ŝi edziniĝis kun sia kuzo, kvankam ŝiaj gepatroj volis ŝin edzinigi kun alia persono.
Prononciation
modifier- France (Toulouse) : écouter « volis [Prononciation ?] »
- Pays-Bas (partie continentale) (Wijchen) : écouter « volis [Prononciation ?] »