Breton modifier

Forme de nom commun 1 modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté gwagenn gwagennoù
Adoucissante wagenn wagennoù
Durcissante kwagenn kwagennoù

wagenn \ˈwɑːɡɛn\ féminin

  1. Forme mutée de gwagenn par adoucissement.
    • Ar Vran dindan he zri riz a zav war ar wagenn evel eul lapous. — (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 171)
      Ar Vran [nom du bateau] sous ses trois ris monte sur la vague comme un oiseau.
    • Hiboudus e tremen ar gwagennoù an eil war-lercʼh eben, ha da wagenn ur predig, tarzhet eus don ar Meurvor, ez eus ur miliad abegoù. — (Itron Egughi, traduit par Per Denez, in Al Liamm, no 15, août 1949, page 49)
      Les vagues passent en grondant l’une après l’autre, et la vague d’un instant, qui a déferlé du fond de l’océan, a un millier de causes.

Forme de nom commun 2 modifier

Mutation Singulier Pluriel
Non muté gwagenn gwagennoù
Adoucissante wagenn wagennoù
Durcissante kwagenn kwagennoù

wagenn \ˈwɑːɡɛn\ féminin

  1. Forme mutée de gwagenn par adoucissement.
    • En hent aze e vez eur wagenn e-kerz ar goañv. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé - Deuxième partie - Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 191)
      Dans le chemin-là il y a une fondrière en hiver.