Polonais modifier

Étymologie modifier

De wystarczać (« suffire ») ; plus avant, de starczyć (« suffire »).

Adjectif modifier

Nombre Cas Masculin
animé
Masculin
inanimé
Neutre Féminin
Singulier Nominatif wystarczający wystarczające wystarczająca
Vocatif
Accusatif wystarczającego wystarczający wystarczającą
Génitif wystarczającego wystarczającej
Locatif wystarczającym
Datif wystarczającemu
Instrumental wystarczającym wystarczającą
Pluriel Nominatif wystarczająci wystarczające
Vocatif
Accusatif wystarczających
Génitif wystarczających
Locatif
Datif wystarczającym
Instrumental wystarczającymi

wystarczający \vɨs.tar.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɨ\

  1. Suffisant.

Prononciation modifier