Breton modifier

Étymologie modifier

 Dérivé de youcʼh (« cri »), avec le suffixe -al.

Verbe modifier

youcʼhal \ˈjuː.ɣal\ intransitif-transitif direct (voir la conjugaison), base verbale youcʼh-

  1. Crier, hurler.
    • Koll a reaz he benn; en em lakaat a reaz da grial ha da ioucʼhal ken a dregerne an aot gant-han, betek Rufellik ha Tregastel zoken. — (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 313)
    • Koll a reas e benn ; en em lakaat a reas da grial ha da youcʼhal ken na dregerne an aod gantañ, betek Rufellig ha Tregastell zoken. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 226)
      Il perdit la tête ; il se mit à crier et à hurler, tant que le rivage en résonnait jusqu’à Ruffélic et Trégastel même.

Variantes modifier

Dérivés modifier